بیائیم بهتر بدانیم وآموخته هایمان را بررسی کنیم(25)

جارو را چه کسی اختراع کرد؟

جاور و ماهوت پاک کن، چیزی شبیه به هم هستند. البته با این تفاوت که جارو فقط برای تمیز کردن به کار می رود ولی انواع ماهوت پاک کن، ضمن انجام کارهای دیگری این کار را هم انجام می دهند. ماهوت پاک کن هزاران سال قبل از جارو اختراع شده است.
بشر غارنشین، از نوعی جارو که از بستن یک دسته موی حیوانات به انتهای یک چوب، ساخته می شده، استفاده می کرده است. جاروی آشپزخانه یا جاروی دسته بلند در اصل، عبارت از یک دسته ترکه یا حصیر یا لیف بوده که به یک دسته بلند بسته می شده است و امروزه در بیشتر قسمت های اروپا می بینید که کف خیابان ها و یا خانه ها به این شکل جاروها، جارو می شوند.
آن جاروی آشپزخانه که امروزه می شناسیم، از ساقه های ذرت ساخته می شود، و این نوع جارو یک اختراع آمریکائی است. افسانه ای درباره تاریخچه اختراع این جارو وجود دارد که البته معلوم نیست حقیقت داشته باشد یا نه. طبق این افسانه، دوستی از هند یک نوع ماهوت پاک کن لباس که در این کشور به کار می رفت، برای «بنجامین فرانکلین» فرستاد. این ماهوت پاک کن خیلی شبیه به یک جاروی گردگیری بوده است.
اتفاقاً هنوز دانه تخم به ساقه های این ماهوت پاک کن چسبیده بود و بنجامین فرانکلین آنها را کاشته و این تخم ها سبز شدند، بدین ترتیب بالاخره در عرض چند سال، چوب این نوع جارو در آمریکا هم زراعت شده و پرورش یافت. یک روز یک پیرمرد مجرد اهل «هیدلی» ماساچوست، یک نمونه جدید جارو درست کرد. بدین ترتیب که دوازده تا از ساقه های چوب جارو را بریده بعد آنها را به هم بست و با این جاروی جدید، خانه اش را جارو کرد.
در حقیقت، او کم کم شروع به ساختن جاروهای ذرت کرده و آنها را به همسایه ها می فروخت، وقتی در سال 1843 در گذشت، صنعت جاروسازی یکی از صنایع مهم شده بود و هزاران جریب از شهر «هیدلی» به کشت جارو اختصاص یافته بود! امروزه، بسیاری از کارهای جارو سازی با دست انجام می گیرد.